LHBT’ers zijn overal en Nederland wordt meestal gezien als een erg homovriendelijk land. Maar waar kun je als homoseksuele dan beter zijn? In het oosten of het westen van Nederland? We spraken twee ervaringsdeskundigen over de verschillen tussen het wilde westen en het verre oosten.
Caelis is een jongeman uit de buurt van Nijmegen. “Qua gender schommel ik een beetje tussen man en genderfluid. Gender voelt voor mij niet als een rol waar je voor de rest van je leven aan vast zit, maar juist als iets waar je in groeit en zelf vorm aan kunt geven. Wat mijn seksuele geaardheid betreft voel ik me het meest aangetrokken tot vrouwen, maar mannen zijn voor mij zeker niet uitgesloten en alles wat er tussenin zit ook niet”. Tirza is een jonge vrouw uit Den Haag, maar woont sinds een aantal jaar in Zutphen. “Ik ben vrouw en als ik kijk naar relaties ben ik lesbisch”.
Caelis vindt Gelderland tolerant tegenover LHBT’ers. “De mensen zijn erg open. Op mijn werk bijvoorbeeld dat ik destijds had, kon ik er open over praten met mijn collega's. Ze waren zelfs erg geïnteresseerd in wat het allemaal een hield en waren super supporting naar mij toe,” vertelt hij, “Ik kwam zelf best vaak in Amsterdam, en het is daar wel heel anders ja. Natuurlijk zijn daar ook veel meer inwoners plus het is een hele multiculturele stad. Dus aan de ene kant zijn daar veel meer LGBT'ers en heb je daar de Gay Pride. Maar aan de andere kant heb ik wel een aantal keer in de krant gelezen dat er veel geweld is tegen de community”. Tirza beaamt dit: “Sowieso zijn er de standaard verschillen tussen het oosten en het westen. Het westen is wat groffer en het oosten is wat rustiger, maar wat LHBT betreft valt het me vooral op dat degene die ik herken als LHBT in Zutphen meestal minder uitgesproken zijn. Je hebt niet zo snel zoiets van ‘wow die harstikke homo of wat een duidelijke pot’. Terwijl in Den haag lijken LHBT’ers er meer uit te springen. Misschien is dat omdat er anders op gereageerd door de omgeving, of omdat ze in het westen gewoon wat meer uitgesproken zijn. Daar kan ik mijn vinger niet zo goed op leggen”.
Caelis vindt Gelderland tolerant tegenover LHBT’ers. “De mensen zijn erg open. Op mijn werk bijvoorbeeld dat ik destijds had, kon ik er open over praten met mijn collega's. Ze waren zelfs erg geïnteresseerd in wat het allemaal een hield en waren super supporting naar mij toe,” vertelt hij, “Ik kwam zelf best vaak in Amsterdam, en het is daar wel heel anders ja. Natuurlijk zijn daar ook veel meer inwoners plus het is een hele multiculturele stad. Dus aan de ene kant zijn daar veel meer LGBT'ers en heb je daar de Gay Pride. Maar aan de andere kant heb ik wel een aantal keer in de krant gelezen dat er veel geweld is tegen de community”. Tirza beaamt dit: “Sowieso zijn er de standaard verschillen tussen het oosten en het westen. Het westen is wat groffer en het oosten is wat rustiger, maar wat LHBT betreft valt het me vooral op dat degene die ik herken als LHBT in Zutphen meestal minder uitgesproken zijn. Je hebt niet zo snel zoiets van ‘wow die harstikke homo of wat een duidelijke pot’. Terwijl in Den haag lijken LHBT’ers er meer uit te springen. Misschien is dat omdat er anders op gereageerd door de omgeving, of omdat ze in het westen gewoon wat meer uitgesproken zijn. Daar kan ik mijn vinger niet zo goed op leggen”.
"De sfeer is daar gewoon anders"
De twee voelen zich in Gelderland veilig, als LHBT’er. “Op straat werd ik over het algemeen gewoon geaccepteerd. Nou hoor je hier en daar weleens iemand heel hard ‘homo’ roepen, maar om je nou aangesproken te voelen daardoor op een negatieve manier… het is heus geen scheldwoord of zo en een beetje zelfspot kan ook wel. Ik kan er in ieder geval best om lachen gezien dit in de meeste gevallen sowieso onbewust gedrag is”, vertelt Caelis. “Ik heb persoonlijk wat meer voorzichtigheid wanneer het komt op duidelijk een stel zijn met mijn vriendin wanneer wij in Den Haag zijn”, zegt Tirza eerlijk, “Als ik met Ilonka (Tirza’s vriend, red.) in Zutphen hand in hand loopt worden we nooit gek aangekeken. We worden niet vreemd behandeld door onze buren. Ik heb hier maar twee keer meegemaakt dat we vervelend zijn behandeld. Eén keer kinderen die dingen naar ons gingen gooien bij het Gat (van Bronsbergen, zwemgelegenheid, red.), maar dat is waarschijnlijk weer onbegrip geweest. Ook is er een keer een man geweest die opmerkingen maakte op het station, maar deze was volgens mij geen Nederlander. Afgezien van deze losse incidenten heb ik me nooit vervelend gevoeld wanneer wij samen liepen,” herinnert ze zich. “Maar wanneer je in Den Haag loopt wordt je altijd aangekeken door iemand. Achter je rug om maken mensen opmerkingen en er zijn vaak grotere groepen jongens die intimiderend overkomen. Ik ben meer gespannen en loop meestal niet hand in hand met haar. De sfeer is daar gewoon anders”.
Beiden geven ze als tip aan LHBT’ers om zichzelf te zijn en vooral om gelukkig te zijn. “Niemand zichzelf zou moeten verstoppen. En het zou geen punt moeten zijn waar iemand op valt of wat er tussen iemands benen hangt of niet,” vindt Tirza. Hier sluit Caelis zich volledig bij aan: “Voor iedereen is het belangrijk om open te kunnen zijn over zichzelf”. Tirza: “Je moet wel weten dat ik enorm veel geluk heb met mijn omgeving. Mijn familie is heel accepterend en zo ook mijn vrienden. Er zijn te veel mensen die dat niet hebben, in heel Nederland”.
Beiden geven ze als tip aan LHBT’ers om zichzelf te zijn en vooral om gelukkig te zijn. “Niemand zichzelf zou moeten verstoppen. En het zou geen punt moeten zijn waar iemand op valt of wat er tussen iemands benen hangt of niet,” vindt Tirza. Hier sluit Caelis zich volledig bij aan: “Voor iedereen is het belangrijk om open te kunnen zijn over zichzelf”. Tirza: “Je moet wel weten dat ik enorm veel geluk heb met mijn omgeving. Mijn familie is heel accepterend en zo ook mijn vrienden. Er zijn te veel mensen die dat niet hebben, in heel Nederland”.
Meer horen over het westen vs. het oosten? Bekijk de video waar LHBT-therapeut Astrid vertelt over haar ervaringen!